kusmak istiyorum..
midem değil, beynim bulanıyor.. bi canavar var orda biliyorum, sinsi, sessiz.. arada bi acıkıyor yada ne bileyim ben - canavarımsı ihtiyaçlar işte.. kafatasımı zorlamaya başlıyor doğaüstü gücüyle.. ve ben kusuyorum.. hayır iğrençlik yapmaya çalışmıyorum..
ben beynimden kusuyorum..
- o kadar matraktı ki anlatamam.. çok eğlendik işte..
birşeyler hakikaten deviniyor kafatasımın içinde.. beynimden vücuduma uzanan damarlara tıkışmaya başlıyorlar sonra.. en son parmak uçlarımda hissediyoru onları.. sonra çıkip gidiyorlar..
kimbilir nereye..
cehennnemin dibine..
- abi sen beni dinlemiyo gibisin.. aşkolsun, anlatmiyim sıkıldıysan..
neden varolmuş olan, yaşadığımız olayları birbirimize anlatma ihtiyacı duyarız ki?? o anları tekrar yaşamak için mi?? yada "baak ben neler yaşadım kızıım, sen çatla haha" demek için mi?? amacımız nedir?? ne cins bir anlamı vardır bu davranışın??
- ohoo dalmışsın kızım sen.. ne iş?? ne düşünüyosun böyle??
hayır daha da fenası sadece dertleri yada sorunları anlatmıyor insanlar.. oturmuş mutlu eğlenceli günlerini de anlatıyorlar.. banane kardeşim sen oraları da gezdiysen?? nispet mi yapıosun??
- hayrola senin bi derdin mi var?? bi sinirli bakıosun da..
ben kötü gün dostuyum.. bu kadar..
ve kendime kötü gün dostları istiyorum ben sadece..
ben iyi günümde tek başıma da sevinebiliyorum tamam mı?? extra insanların seviniyormuş gibi davranmasına gerek yok.. ha içlerinden gelerek sevinirlerse o başka..
hayır benim anlamadıım şey.. iyi bi not alırsın, mutlu bi olay olur..hadi bunlar da anlatılır, özet geçilir.. yaşadığın güzel bi günü uzun uzun bi insana neden anlatırsın ya??
- hadi hadi anlat.. anlat ya bekliyorum bak.. anlatmak istemiyorsan o ayrı..
istemiyorum kardeşim..
senin güzel gününden, eğlencenden, şenliğinden sonra sıra benim kafamın bozukluğuna gelecekse, istemiyorum.. bu kadar basit..
neden anlatiyim ki hem..
olaya dışardan bakip, objektif görüşler sunup, benim yerime yorumlar yapip bi de üstüne beni sinir etmen için mi..
ben yokum arkadaş..
- ya hadi anlat.. niye böyle sıkılıyosun ki..
sebeplerim var benim.. düşünmem gerekenlerim de var.. hatta biliyor musun, saçma da olsa benim de fikirlerim var..
var evet..
- amaan anlatmazsan anlatma.. off.. hem bak o gün nooldu.. şimdi ben, o, bu, şu dersten çıktık...
hatta bunların yanı sıra yüksek dozda agresifitem var..
olmasa yok derim..
- ..sonra o dedi ki..
cehennemin dibinde mangal partisi varmış, biz de davetliyiz mı dedi.. nedir yani.. ne kadar ilginç olabilir ki..
P.S : son nokta melankolik bir journal yazma fikri, sinir harbine dönüştü, sonra böyle bi öykü çıktı işte piyasaya.. oh ne iyi de oldu.. rahatlayamadım ama gene de.. olsun..
o bu değil de, ben galiba artık melankoli de yapamıyorum.. hiçbir işe yaramıyorum artık.. pöf..
Seviyorm sizi Bahabey insanLarı
P.S 2 : düzeltmeler için journalı tekrar okudum da.. hakikaten korktum kendimden.. benim ne şeytani fikirlerim varmış da haberim yokmuş.. ben nası bir iğrençlik abidesiymişim ki böyle.. şaka maka, hakkaten içimde bi şeytan, yanında da bi katil yatıyormuş.. enteresan..
bu kabus journal olur da yanlış anlaşılırsa.. bilmenizi isterim ki bu sadece bir hikaye, bir olay değil.. çok mu açıklama yaptım ne.