Anlamsızlığımın Anlamı

Her geçen gün yok oluşum,kayboluşum...Kendi içimde,sessizliğimde;beni ben olmaktan eden o acıyla yaşamak,''yaşayabilmek''için çırpınışlarım...Boşluktayım..Kapkaranlık,sonu olmayan,beni her geçen gün biraz daha içine çeken ve her şeye rağmen hala bi ışık,umut ışığı aradığım bi boşluktayım...
Anlamsızım...
Anlamsızlığımın anlamı da ''sensizliğim''!!Yaşadığım her saniye artan,içimi yakıp kavurak sensizliğin acsısı,sensizliğin anlamı beni anlamsız kılan...
Dön diyemem artık!!...Dememiliyim..Sensizliğin beni bensiz koysa da;
Yapamam bunu...
Dönmeyeceğini bile bile aşmaya çalıştığım duygularımı,acılarımı tekrar canlandıramam...
Yüreğimin dört bir yana savrulmuş parçalarını toplamaya hazırlanıyorken;yüzleşemem seninle,varlığınla anlam kazanan o güzel günlerle...
Kaldıramaz bu yürek bir acıyı daha,dayanamaz...Hala nasıl çarpıyor şaşıyorum aslında...Belki isteksiz,bıkkın,ölmek istercesine...
Ama bırakamz sevenlerini yarı yolda;kendi çektiği acıları başkalarına yaşatmamlı o yürek..
Öyle Fısıldıyor Kulağıma...