Kalbim hep sende kaldı

bana ait değil isimi görünce sasırmayın benim kalbim hala bende

akşam…
nefesimin yetmediği yerde indi.
yüzüm simsiyah geceydi /
geceydi korktum.
bütün bardaklar ayaklandı.

“acıdır” dedim tenimize çizilen


rüzgâr ektim saçlarına
yol yürüdüm./ yok yürüdüm
beni çıkmayan avazımla /
sustum…
kalbim hep sende kaldı.

“aşktır” dedim bize biçilen…


kentlerden aktım sularla.
yırtık bir yaradır anlam
büyütür kendi gerçeğini /
bildim…
çok merhemler tükettim.

“ölümdür” dedim sessiz geçilen…